Język niemiecki – jak nauczyć się samodzielnie

A to moja ulubiona metoda nauki słówek – fiszki, czyli małe karteczki, na których zapisują po jednej stronie słówko niemieckie (lub całe wyrażenie) a po drugiej jej polski odpowiednik 🙂

Lepiej opanowane słówka układam na końcu, gorzej przesuwamy na przód. Codziennie staram się nauczyć na przykład kolejnych 10 fiszek. Dokładam ja na przód i uczę się z tymi fiszkami, z którymi miałam trudności wczoraj. Te co dobrze zapamiętałam wkładam do następnej rubryki. Za 2-3 dni powtarzam także tą kolejną rubrykę i zapamiętane słowa wkładam jeszcze do kolejnej, a niezapamiętane wracają do 1 rubryki do ponownej nauki. Każda kolejna rubryka jest powtarzana w coraz większych odstępach czasu. Pozwala to odświeżyć wcześniej uczone słownictwo i je utrwalić 🙂

15 minut dziennie przez dłuższy czas może naprawdę zdziałać cuda w poszerzaniu słownictwa. Fiszki zawsze odpowiadają moim potrzebom, bo sama je tworzę, a często już zapisując zostaje coś w głowie 😉

Takie pudełko kupiłam kiedyś w niemieckim Tedi, a że szybko się zapełniło, to dokupiłam zestaw 3 sztuk na Amazonie (link do box’ów na Amazonie) 🙂 Czyste kartki kupicie m.in. w Tedi, Rossmann, drogerii Müller i wielu innych sklepach z artykułami papierniczymi, bo jest to tutaj bardzo popularna metoda nauki. Pytajcie wtedy o Karteikarten, bo to się tak tutaj nazywa  😉

Jest też opcja druga – skorzystać z gotowców. Sama skusiłam się kiedyś na gotowe fiszki od wydawnictwa PONS w temacie, na który ciężko jest nieraz znaleźć tłumaczenia w powszechnych słownikach. A znajomość języka „ulicy” czasami też się przydaje, żeby się głupio nie uśmiechać, jak ktoś nas obraża (choć mi się jeszcze na szczęście nie zdarzyło).